Kısaca #2

Görece uzun zaman evvel okuduğum, dolayısıyla hakkında uzun uzun yazamayacağım ancak yine de paylaşmak istediğim kitaplar...

Aşkın Celladı ve Diğer Psikoterapi Öyküleri - Irvin D. Yalom

Ülkemizde özellikle Nietzche Ağladığında isimli kitabıyla nam yapan Irvin D. Yalom'un 10 psikoterapi öyküsünü içeren Aşkın Celladı, öykü ve psikoloji okumayı sevenleri aynı anda tatmin eden cinsten bir kitap. Yalom'un kendi hastalarıyla yaşadığı deneyimleri -elbette izinlerini alarak ve isimlerini değiştirerek- yarı didaktik bir üslupla anlattığı on öykü sadece hastalarının değil, tedavi sürecinde kendisinin de yaşadığı sıkıntıları gözler önüne seriyor.

Aşkın Celladı varoluş, insanın nihai yalnızlığı, ölümün kati ve kaçınılmaz oluşu gibi konular üzerine oldukça aydınlatıcı fikirler içeriyor. Psikoloji-psikiyatri üzerine eserler okumak pek çok kişi tarafından ağır ve/ya ağdalı bulunsa da Aşkın Celladı konunun ağırlığına ve temposunun yerlerde sürünme potansiyeline rağmen oldukça rahat okunabilen, akıcı bir üsluba sahip.

Erkeklerin Hikayeleri - Murathan Mungan'ın Seçtikleriyle

Arka kapağında Mungan'ın ağzından "Erkeklerin bağımsızlık merakları, serüven tutkuları, sahiplenme istekleri, bağlanma korkuları, toplumsal rolleri ve birlikteliğin tuzaklarından kalkarak çoğaltılabilecek nice durumun yarattığı iki cins arasındaki ezeli sorunlar içinde sıkışıp kalmış hikayeler..." olarak özetlenmiş bir derleme öykü kitabı Erkeklerin Hikayeleri. 

Nabokov'dan Hemingway'e, Bukowski'den Kundera'ya dünya edebiyatının pek çok önemli erkek yazarına yer verilen seçki, tam da isminin ve arka kapak yazısının vadettiği üzere erkeklerin bakış açısıyla dünyayı, ilişkileri, yaşamı ve duyguları anlatıyor. Metis Edebiyat'tan çıkan kitap, öykü severleri oldukça memnun edecek bir derleme...

Sıdıka (Öpücük Balığı/Fabrıga) - Atilla Atalay 

Bu kitap üç başlıktan oluşuyor: Kültürlü, bilgili, meraklı ancak aile baskısından da kurtulamamış müzmin bir ev kızının maceralarını okuduğumuz Sıdıka, hayatın ta kendisini ele alan öykülere sahip Öpücük Balığı ve Karabük Demir Çelik Fabrikasının kuruluşunu ve bu tesisin yerel halk üzerideki etkilerini ele alan Fabrıga.

Atilla Atalay'ın yarattığı, Latif Demirci'nin çizimleriyle can verdiği ve bir zamanlar televizyonda da izleme şansına eriştiğimiz Sıdıka'nın maceralarını okurken uzun zamandır ilk kez bir kitap başında kahkaha atarken yakaladım kendimi... Türk mizahının -mübalağa etmiyorum- neredeyse en güçlü karakterlerinden birisi olduğunu düşündüğüm Sıdıka, istisnasız herkesin okuması gereken bir kitap.

Öpücük Balığı; hayatın acısını mizah sosuyla karıştıran ve bu esnada okuru karnından yumruk yemişe çeviren gerçekçi öyküler içeriyor. Güldürmekten çok düşündüren bu öyküler, belki de kendime ait çok şey bulduğum için, en sevdiğim eserlerin başında gelir...

Fabrıga ise yazarın dedesi için kaleme aldığı, yukarıda da belirttiğim gibi bir fabrikanın, neredeyse bütün bir kenti nasıl değiştirdiğini kişiden yola çıkarak topluma yansıtan bir hikaye... Bir mizahçının, duyguları bu kadar başarılı bir şekilde kaleme alması, mizahçıların esasında güldürüyü bir sığınak olarak kullandıkları düşüncesini kanıtlar nitelikte. Hüzünlendiren, güldüren, merak ettiren, düşündüren şahane bir hikaye  Fabrıga.