Jeann'ın başına gelenler de tam olarak buydu. Kalbini bütün umutlara kapata kapata, tüm kaynaklarını tüketmişti. Beklentilerinin üzerine kapatılan her kapı, çekilen her sürgü, sonunda onu soluksuz bırakmış; öfkeyi, sabırsızlığı, amansız bir gerekliliği açığa çıkarmıştı.
Hemen baştan belirtmeliyim ki Grange okumaya yeni başlayacaksanız, bu kitaptan başlamayın! Yazarın 7 kitaplık geçmişi olmasa katiyen okumayın bile derdim belki ancak polisiye/gerilim okumayı seviyorsanız "okunabilir" bir kitap olarak değerlendirilebilir Ölü Ruhlar Ormanı.
Edebiyat dünyası elbette pek çok başarılı tasvirci görmüş olsa da, gerilim konusunda (mekanları, cinayet mahallerini ve özellikle cinayetleri anlatımda) bu derece başarılı olması ve okuyucuyu atmosfere sokup, gerçek hayattan koparabilmesi, Grange'ın kısa sürede bu kadar meşhur bir polisiye yazarı olmasını sağlayan özelliklerin başında gelir. Bu konudaki tüm beklentileri -her zaman olduğu gibi- karşılamakta güçlük çekmemiş olsa da, pek çok yönden, eksik bir kitap olduğu hissini uyandırmaktan da kaçınamamış.
Öncelikle yazarın, baş karakterin kadın olması nedeniyle, kendisini karakterle içselleştiremediği çok açık bir şekilde hissediliyor. Daha önce Kurtlar İmparatorluğu'nda da aynı yola başvuran Grange, bu sefer aynı beceriyi gösterememiş ve okura mesafeli, kendini tam olarak açmayan dolayısıyla da gerçekçiliğini koruyamayan bir kadın kahraman çıkmış ortaya.
Polisiye yazarlarının en sık baş vurduğu sürpriz son ise bu sefer hiç de sürpriz olmuyor. Grange okuyucuyu şaşırtmak için elinden geleni yapsa da, kurgularına aşina olan okuru bu sefer atlatamıyor ve neredeyse kitabın yarısını katilin kim olduğunu bilerek okuyorsunuz. Aceleye gelmiş ve aşırı derecede klişe barındıran son ise kitabın kapağını kapattığınızda hiç de hoş olmayan bir tat bırakıyor damağınızda.
Hiç mi iyi yanı yok derseniz bu kitabın, elbette var. Öncelikle Grange'ın bilimsel altyapısı ve farklı kültürler hakkındaki bilgi birikimi takdire şayan. Bunun yanı sıra hikayenin temelini baz alan Güney Amerika'daki hayatın, siyasi şiddetin, coğrafi koşulların tüm yönlerini, yine usta işi üslubuyla aktarırken gösterdiği başarı kitabı okunabilir kılan öğelerden bir tanesi.Ayrıca otizm ve kanibalizm gibi henüz başlı başına büyük tartışmalara yol açmaya devam eden pek çok konuda anlattıkları ve Freud göndermeleri ile de okuyucuyu kitaba çekmeyi başarmış zaman zaman.
Daha fazla ispiyon (spoiler) verip tadınızı kaçırmadan toparlayacak olursam; Ölü Ruhlar Ormanı, bir polisiye/gerilim olarak iyi bir kitap sayılabilir belki ama bir Grange kitabı olarak vasatın altında kalmış bir eser.
Ölü Ruhlar Ormanı - Jean Christophe Grange, Doğan Kitap/Gerilim Dizisi - 460 s.
Öncelikle yazarın, baş karakterin kadın olması nedeniyle, kendisini karakterle içselleştiremediği çok açık bir şekilde hissediliyor. Daha önce Kurtlar İmparatorluğu'nda da aynı yola başvuran Grange, bu sefer aynı beceriyi gösterememiş ve okura mesafeli, kendini tam olarak açmayan dolayısıyla da gerçekçiliğini koruyamayan bir kadın kahraman çıkmış ortaya.
Polisiye yazarlarının en sık baş vurduğu sürpriz son ise bu sefer hiç de sürpriz olmuyor. Grange okuyucuyu şaşırtmak için elinden geleni yapsa da, kurgularına aşina olan okuru bu sefer atlatamıyor ve neredeyse kitabın yarısını katilin kim olduğunu bilerek okuyorsunuz. Aceleye gelmiş ve aşırı derecede klişe barındıran son ise kitabın kapağını kapattığınızda hiç de hoş olmayan bir tat bırakıyor damağınızda.
Hiç mi iyi yanı yok derseniz bu kitabın, elbette var. Öncelikle Grange'ın bilimsel altyapısı ve farklı kültürler hakkındaki bilgi birikimi takdire şayan. Bunun yanı sıra hikayenin temelini baz alan Güney Amerika'daki hayatın, siyasi şiddetin, coğrafi koşulların tüm yönlerini, yine usta işi üslubuyla aktarırken gösterdiği başarı kitabı okunabilir kılan öğelerden bir tanesi.Ayrıca otizm ve kanibalizm gibi henüz başlı başına büyük tartışmalara yol açmaya devam eden pek çok konuda anlattıkları ve Freud göndermeleri ile de okuyucuyu kitaba çekmeyi başarmış zaman zaman.
Daha fazla ispiyon (spoiler) verip tadınızı kaçırmadan toparlayacak olursam; Ölü Ruhlar Ormanı, bir polisiye/gerilim olarak iyi bir kitap sayılabilir belki ama bir Grange kitabı olarak vasatın altında kalmış bir eser.
Ölü Ruhlar Ormanı - Jean Christophe Grange, Doğan Kitap/Gerilim Dizisi - 460 s.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder